historia

Kozacy zdarli z niego kapłańskie szaty i bili nahajkami. Wybito mu żeby, wyrwano paznokcie i skórę z z ręki. Okręconego sznurem przywiązano do koni i powleczono do Janowa. Tu, w miejskiej rzeźni, przypalano go ogniem, na wyciętą w formie ornatu skórę na plecach wysypywano sieczkę. Potem odcięto nos i wargi, wykłuto oko, wycięto język. Powieszonego do góry nogami dobito cięciem szabli.

Było ciepłe, majowe popołudnie. Zakurzonym gościńcem w kierunku Jarosławia jechała kawalkada wozów zaprzężonych w wyraźnie zmęczone konie. W pierwszym z nich siedział wysoki, szczupły mężczyzna, który z grymasem na twarzy przeglądał jakieś papiery.

Fred Zinnemann, wielki hollywoodzki reżyser, autor takich kinowych przebojów jak „W samo południe” czy „Stąd do wieczności” urodził się w Rzeszowie w 1907 roku. Przez dziesięciolecia nikt o tym nie wiedział. Informacje na ten temat pojawiły się stosunkowo niedawno.

Oficjalnym pretekstem do rozpoczęcia Operacji „Wisła” (początkowo mającej kryptonim „Wschód”) była śmierć w zasadzce UPA pod Jabłonkami w Bieszczadach wiceministra obrony narodowej gen. Karola Świerczewskiego. Był to jednak tylko pretekst. Wiadomo, że wysiedlenia ludności ukraińskiej planowano już w 1946 roku. W kręgach władzy i wojska panowało przekonanie, że tylko w ten sposób, pozbawiając oddziały Ukraińskiej Powstańczej Armii zaplecza i wsparcia miejscowej ludności, można uporać się ze zbrojnym podziemiem ukraińskim, kontrolującym spore połacie Polski południowo-wschodniej.

Przyszli błogosławieni poznali się na zebraniu Związku Młodzieży Wiejskiej — radykalnej, młodzieżowej organizacji ludowej. Mimo znacznej różnicy wieku, połączyły ich wspólne zainteresowania i miłość. Jak się miało okazać, także męczeńska śmierć.

25 lutego 1943 roku Niemcy wywieźli z domu opieki w Iwoniczu 23 pensjonariuszy, których zamordowano w lesie w Warzycach. Była to część akcji T4 polegającej na eksterminacji osób niepełnosprawnych.