historia

14 maja 1790 roku w Warszawie, w obecności licznie zgromadzonej publiki i samego króla Stanisława Poniatowskiego, ekscentryczny arystokrata Jan Potocki spełniał swoje kolejne marzenie. Jako pierwszy Polak dokonał udokumentowanego lotu balonem, jako pierwszy nasz rodak wzniósł się w powietrze. A że mocno związany był z obecnym Podkarpaciem, zwłaszcza z Leżajskiem (gdzie kolejni Potoccy od 1655 roku pełnili funkcję starostów) oraz Łańcutem (gdzie pomieszkiwał po ślubie z Julią Lubomirską, zaś jego potomkowie byli miejscowymi ordynatami), śmiało możemy uznać go za człowieka od którego zaczyna się historia polskiego lotnictwa.

Krzysztof Penderecki, światowej sławy kompozytor i dyrygent pochodził z Dębicy, w której spędził dzieciństwo i młodość, często podkreślał podkreślał swoje związki z rodzinnym miastem, patronował tutejszej szkole muzycznej.

Bunty więźniów w przedwojennych, polskich więzieniach czy te z spektakularne ucieczki nie zdarzały się często, ale gdy już do nich dochodziło ówczesna prasa lubiła rozpisywać się o nich w sensacyjnym tonie.

W remontowanym budynku Domu Ludowego im. Wincentego Witosa w Markowej koło Łańcuta znaleziono arsenał broni najprawdopodobniej ukryty tam przez żołnierzy miejscowej komórki Batalionów Chłopskich. Ze wstępnych informacji wynika, że znaleziono 12 sztuk broni palnej, trzy dwa granaty przeciwpiechotne i kilkaset sztuk amunicji..

Już w XVI w., a nawet u schyłku poprzedniego stulecia w Bieszczadach pojawiali się zbójnicy. Teren ten, wówczas dopiero zagospodarowywany, stanowił doskonałe schronienie dla ludzi będących na bakier z prawem. Jednakże o prawdziwej pladze zbójowania możemy mówić dopiero w XVII, a zwłaszcza w XVIII w. Na południu dawna ziemia sanocka graniczyła z Węgrami. Teren pograniczny, a do tego górzysty z licznymi lasami, sprzyjał rozwinięciu się tego zjawiska w całym pasie karpackim dawnej Rzeczypospolitej. Zbójników z racji przybywania zza granicznego grzbietu – Beskidu, Bieszczadu, nazywano też beskidnikami i bieszczadnikami. Ludzi tych zwano także opryszkami, a sami określali się z turecka mianem tołhajów.