historia

Historia skoków narciarskich ma swój początek w Norwegii, a w szczególności na wzgórzu Holmekollen w dzisiejszym Osolo, ojczyźnie światowego narciarstwa. Za jednego z pierwszych narciarzy i skoczków jest uznawany Sondre Nordheim, mieszkaniec Telemarku, miejscowości od której pochodzi nazwa sposobu lądowania skoczków narciarskich. Ta najbardziej emocjonująca i efektowna narciarska dyscyplina sportowa dotarła również na początku XX w. na dzisiejsze Podkarpacie.

Pożółkły list, pisany ręką prostego chłopaka z podjarosławskiej wioski to najcenniejsza rodzinna pamiątka. To jednocześnie wielka, ludzka tragedia zawarta w kilku zdaniach napisanych na urzędowym, niemieckim dokumencie. Tragedia człowieka kończącego życie ledwie na progu dorosłości. Autor listu - 19 letni Piotr - oskarżony o pobicie bauera w czasie pobytu na przymusowych robotach, za kilka godzin, może kilka minut, miał zostać stracony…

Pocisk artyleryjski i mina przeciwlotnicza pochodzące prawdopodobnie z czasów II wojny światowej, zostały odnalezione w Lubli. Policjanci zabezpieczali miejsce znaleziska. Niebezpiecznymi przedmiotami zajęli się saperzy, którzy zneutralizowali niewybuchy.

Dawniej koleje dbały nie tylko o wygodne i szybkie podróżowanie pasażerów, ale także o ich… żołądki. Do pociągów, nawet na niedługich trasach, dostarczano koszyki z wiktuałami. Również na rzeszowskim dworcu.

Z jego usług korzystał ponoć sam towarzysz Stalin. Potrafił zahipnotyzować kasjera w banku, aby ten wypłacił mu żądaną kwotę pieniędzy, przewidział również atak Hitlera na Związek Radziecki. To słynny jasnowidz Wolf Messing, który w latach dwudziestych ubiegłego stulecia pełnił służbę w garnizonie w Przemyślu będąc ulubieńcem tutejszych salonów towarzyskich.

Przez setki lat Rzeszów był prowincjonalnym miasteczkiem, najpierw województwa ruskiego I Rzeczypospolitej, później Galicji w zaborze austriackim, wreszcie województwa lwowskiego, pretendującym co najwyżej do miana stolicy powiatu czy też cyrkułu. Niemniej jednak nie brakowało tutejszym mieszkańcom ambicji, by rangę grodu nad Wisłokiem podnieść. O planach stworzenia województwa rzeszowskiego, zrealizowanym ostatecznie po II wojnie światowej, myślano już 100 lat temu.

Być może nie doszłoby do rozpracowania przez polskich naukowców niemieckiej maszyny szyfrującej „Enigma”, gdyby nie związany w młodości z dzisiejszym Podkarpaciem Franciszek Pokorny, w latach 20. szef Referatu Radio i Szyfrów II Oddziału Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. To on wpadł na pomysł zaangażowania w prace nad złamaniem niemieckich szyfrów młodych matematyków i prowadził kurs kryptologiczny, który ukończyła trójka późniejszych pogromców „Enigmy”.

Był jednym z największych zbrodniarzy II wojny światowej operujących na terenie Polski,  w tym obecnego Podkarpacia. W czasie Kampanii Wrześniowej dowodził jednostkami Einsatzgruppen, które posuwając się w ślad za siłami frontowymi dokonywały masakr ludności cywilnej, w tym Żydów. Kierował m.in. niemieckim aparatem terroru w dystrykcie krakowskim i warszawskim. Odpowiadał za masowe egzekucje i wywózki do obozów koncentracyjnych. SS-Standartenführer Ludwik Hahn, mimo ogromu ciążących na nim zbrodni, w zasadzie uniknął odpowiedzialności współmiernej do winy. Kara jaką ostatecznie, po wielu latach, poniósł była niemal symboliczna.

Na przełomie XIX i XX wieku w Galicji pojedynki (w większości przypadków) były prawnie zabronione, ale swoisty kodeks honorowy obowiązujący nie tylko w wyższych sferach dopuszczał taką możliwość załatwiania spornych kwestii. O niektórych z nich dowiadujemy się z akt sądowych. W czerwcu 1897 roku przed zwykłym trybunałem w Rzeszowie stanął Wiktor Ramert, kandydat adwokacki z Łańcuta, oskarżony o „zbrodnię pojedynku”.