rzeszow

11 października 1943 r. pod Ścianą Straceń na dziedzińcu bloku nr 11 w KL Auschwitz, rozstrzelano pięćdziesięciu czterech więźniów. W grupie rozstrzelanych byli Polacy, wybitni wojskowi, działacze społeczni i polityczni. Jednym z nich był rzeszowianin, ppłk lotnictwa Teofil Dziama.

Od środy (11.10) skwer na rzeszowskiej Baranówce nosi już oficjalnie imię wybitnego pilota Krzysztofa Wyskiela. To blisko dwuhektarowy teren rekreacyjny między ulicami Brydaka i Starzyńskiego na osiedlu Baranówka. Znajdują się tu m.in. plac zabaw, plenerowa siłownia, góra saneczkowa, organizowane są tu liczne imprezy sportowe i rekreacyjne.

Na rzeszowskim Zamku trwają prace poszukiwawcze prowadzone przez Instytut Pamięci Narodowej. W ich trakcie w okolicach południowo – wschodniego naroża budynku oraz bastionu nr III św. Hieronima, udało się odkryć fundamenty kilku murów, zbudowanych w sposób stosowany w średniowieczu.

Dawniej koleje dbały nie tylko o wygodne i szybkie podróżowanie pasażerów, ale także o ich… żołądki. Do pociągów, nawet na niedługich trasach, dostarczano koszyki z wiktuałami. Również na rzeszowskim dworcu.

Rzeszowskie Piwnice oraz Estrada Rzeszowska zapraszają mieszkańców Rzeszowa i regionu do udziału w zbiórce wspomnień i fotografii pochodzących z Zakładu Fotograficznego sióstr Staszczakówien.

Przez setki lat Rzeszów był prowincjonalnym miasteczkiem, najpierw województwa ruskiego I Rzeczypospolitej, później Galicji w zaborze austriackim, wreszcie województwa lwowskiego, pretendującym co najwyżej do miana stolicy powiatu czy też cyrkułu. Niemniej jednak nie brakowało tutejszym mieszkańcom ambicji, by rangę grodu nad Wisłokiem podnieść. O planach stworzenia województwa rzeszowskiego, zrealizowanym ostatecznie po II wojnie światowej, myślano już 100 lat temu.

Do obozu koncentracyjnego Auschwitz bracia Emil i Stanisław Barański trafili pierwszym transportem w czerwcu 1940 roku. Za drutami lagru ratowali nie tylko siebie, ale i innych współwięźniów, działali w obozowej konspiracji, a Stanisław – według niektórych źródeł był nawet jednym z zastępców szefa podziemnej organizacji, rotmistrza Witolda Pileckiego.

Mieszkańcom Rzeszowszczyzny w okresie II wojny światowej we znaki dawał się nie tylko terror stosowany przez okupacyjne władze. Prawdziwą plagą był terenów były zorganizowane i uzbrojone bandy kryminalnych przestępców, dokonujące zuchwałych napadów. Członkowie jednej z takich grup zostali schwytani i straceni w Rzeszowie w 1940 roku.