Ludzie

Przez sześć lat zasiadał w galicyjskim Sejmie Krajowym, był aktywnym działaczem raczkującego jeszcze ruchu ludowego, wziętym spółdzielcą i samorządowcem. Maciej Warzecha – włościanin z poddębickiej Jodłowej, to postać niewątpliwie warta przypomnienia.

Był kontrowersyjną, ale niezwykle ciekawą postacią. Przedwojenny prawicowy syjonista, pułkownik ludowego Wojska Polskiego, uczestnik walk z UPA, stalinowski więzień, wzięty literat i dziennikarz, autor słynnej powieści "Łuny w Bieszczadach". Okoliczności jego śmierci do dzisiaj wzbudzają emocje.

50 lat temu – 24 grudnia 1973 roku - zmarł Józef Maciołek, bohater Armii Krajowej oraz Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, najbliższy współpracownik Łukasza Cieplińskiego. Pochodził z Futomy.

Wilhelm Brasse z obecnym Podkarpaciem miał styczność w zasadzie przez moment. Wiosną 1940 roku, gdy podczas próby przekroczenia granicy węgierskiej został schwytany w okolicach Komańczy. Ten moment wywarł największy wpływ na jego życie. W KL Auschwitz, do którego trafił po aresztowaniu w Bieszczadach, został obozowym fotografem. Dzięki niemu zachowały się tysiące zdjęć ofiar Oświęcimia -  fotograficzna dokumentacja piekła.

Był jednym z najwybitniejszych – obok Fryderyka Chopina – wirtuozów fortepianu i kompozytorów. Był także doskonałym nauczycielem – wśród jego uczniów znalazł się choćby Ignacy Paderewski. Teodor Leszetycki dzieciństwo spędził w Łańcucie, koncertował przed cesarzem Austrii i rosyjskim carem. Kochał sztukę i... kojifmnety. I jak na prawdziwego romantyka przystało prawdziwą miłość przeżył w Wenecji...

W nocy z 6 na 7 marca 1919 w walkach polsko-ukraińskich pod Torczynem na Wołyniu śmiertelne rany odniósł jeden z najwybitniejszych oficerów odradzającego się Wojska Polskiego Leopold Lis-Kula. Cieszący się wielką sympatią Józefa Piłsudskiego, 23-letni w momencie śmierci major urodził się 11 listopada 1896 roku w podłańcuckiej Kosinie, skończył II Gimnazjum w Rzeszowie.

Kozacy zdarli z niego kapłańskie szaty i bili nahajkami. Wybito mu żeby, wyrwano paznokcie i skórę z z ręki. Okręconego sznurem przywiązano do koni i powleczono do Janowa. Tu, w miejskiej rzeźni, przypalano go ogniem, na wyciętą w formie ornatu skórę na plecach wysypywano sieczkę. Potem odcięto nos i wargi, wykłuto oko, wycięto język. Powieszonego do góry nogami dobito cięciem szabli.