Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
poniedziałek, 29 grudnia 2025 22:20
Reklama

31.12.1909. Zamknięcie starego cmentarza w Rzeszowie.

Pod koniec 1909 roku władze Rzeszowa ogłosiły zamknięcie dotychczasowego cmentarza miejskiego i otwarcie nowej nekropolii w Pobitnem. Oficjalne ogłoszenie Magistratu precyzyjnie regulowało zasady pochówków, ochrony starego cmentarza oraz funkcjonowania nowego miejsca spoczynku.
31.12.1909. Zamknięcie starego cmentarza w Rzeszowie.
Stary cmentarz w Rzeszowie

Autor: Szymon Jakubowski

W numerze 43 „Tygodnika Rzeszowskiego” z 28 listopada 1909 roku opublikowano komunikat Magistratu miasta Rzeszowa, który nie pozostawiał wątpliwości co do nadchodzących zmian:

„Obecny cmentarz chrześciański zostaje z dniem 31 grudnia br. zamknięty, nowy zaś cmentarz założony na gruntach w Pobitnem zostaje oddanym do użytku z dniem 1 stycznia 1910 r.”

Decyzja ta oznaczała definitywne zakończenie  funkcji starego, istniejącego od końca XVIII wieku, cmentarza miejskiego i rozpoczęcie nowego etapu w historii rzeszowskich nekropolii.

Od 1 stycznia 1910 roku na starym cmentarzu obowiązywał całkowity zakaz grzebania zmarłych oraz wznoszenia nowych grobów. Magistrat ogłosił jednoznacznie:

„Z dniem 1 stycznia 1910 r. dotychczasowy cmentarz położony w mieście Rzeszowie zostaje dla grzebania zmarłych zamknięty, a zarazem zostaje wzbronione murowanie tamże nowych grobów lub rozszerzanie już istniejących.”

Był to krok podyktowany zarówno względami sanitarnymi, jak i urbanistycznymi. Choć cmentarz przestał pełnić swoją pierwotną funkcję, władze miasta podkreślały konieczność zachowania należnego szacunku dla zmarłych. Zapewniono, że teren nekropolii nie zostanie wykorzystany do innych celów:

„Ze względu na pietyzm dla zmarłych, grunt starego cmentarza nie będzie użyty na inne cele, pozostanie wieczyście nie naruszonym, a opiekę nad nim będzie miała chrześciańska gmina m. Rzeszowa.”

Magistrat przewidział jednak okres przejściowy. Właściciele murowanych grobów rodzinnych mogli – przez 30 lat od otwarcia nowego cmentarza – chować bliskich w istniejących grobach, pod warunkiem uzyskania zgody i wniesienia opłaty:

„Właścicielom murowanych grobów rodzinnych (…) wolno będzie swoich najbliższych zmarłych chować w istniejących grobach (…) jednak tylko w okresie 30 lat od dnia otwarcia nowego cmentarza.”

Nowy cmentarz w Pobitnem przeznaczony był głównie dla katolików, jednak Magistrat dopuścił również pochówki niekatolików (z wyjątkiem Żydów), w wyznaczonej części nekropolii.  Cmentarz zaplanowano w sposób nowoczesny i uporządkowany. Podzielono go na dzielnice i rzędy, a groby otrzymały ściśle określone wymiary:

  • Groby murowane rodzinne (4 osoby): 4 × 1,8 m
  • Groby jednostkowe I klasy: 2,4 × 1,3 m
  • Groby jednostkowe II klasy: 2 × 0,8 m
  • Groby dziecinne: 1,5 × 0,5 m

Ogłoszenie zawierało dokładny cennik usług cmentarnych:

  • grób murowany rodzinny – 100 koron
  • kolejne złożenie zwłok w grobowcu – 20 koron
  • grób jednostkowy I klasy – 20 koron
  • grób jednostkowy II klasy – 6 koron
  • grób dziecinny – 3 korony
  • postawienie pomnika – 20 koron
  • odnowienie pomnika – 5 koron
  • opłata dla lekarza miejskiego przy ekshumacji – 10 koron

Na nowym cmentarzu obowiązywały ścisłe reguły:

  • dozwolona była wyłącznie pielęgnacja kwiatów,
  • stawianie pomników wymagało zgody Magistratu,
  • sadzenie drzew i krzewów było zakazane,
  • groby dorosłych podlegały przekopywaniu co 20 lat,
  • groby dziecięce – co 15 lat,
  • groby murowane rodzinne nie podlegały przekopywaniu.

Na terenie cmentarza w Pobitnem powstał dom przedpogrzebowy z kaplicą, salą wystawienia zwłok oraz salą sekcyjną. Korzystanie z tych pomieszczeń również objęto odrębnymi opłatami.

 

 


Podziel się
Oceń

Napisz komentarz

Komentarze

Wesprzyj "Podkarpacką Historię"! Postaw nam symboliczną kawę!
Reklama
Reklama
Reklama