Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
czwartek, 28 marca 2024 16:04
Reklama

Zmarł prof. Andrzej Kojder, syn zamordowanego działacza ludowego Władysława Kojdera.

Zmarł prof. Andrzej Kojder, syn zamordowanego działacza ludowego Władysława Kojdera.

18 stycznia po długiej chorobie zmarł dr hab. Andrzej Kojder, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, wybitny socjolog - poinformowało na swojej stronie internetowej Polskie Towarzystwo Socjologiczne. Zmarły był synem znanego działacza ludowego i współpracownika Wincentego Witosa - Władysława Kojdera, zamordowanego w 1945 roku w do dzisiaj niewyjaśnionych okolicznościach.

Prof. Kojder urodził się w 1941 roku w Grzęsce koło Przeworska. Jego ojciec - Władysław, był długoletnim działem ruchu ludowego w okresie międzywojennym w czasie okupacji i po wojnie. Typowany był na następcę Wincentego Witosa na stanowisku szefa Polskiego Stronnictwa Ludowego. Został porwany we wrześniu 1945 roku i zamordowany. Za jego śmierć obwinia się funkcjonariuszy rzeszowskiego Urzędu Bezpieczeństwa. Więcej o jego ojcu można przeczytać tu: /artykul/730,wladyslaw-kojder-ludowiec-niezlomny

Andrzej Kojder całe zawodowe życie związany był z Uniwersytetem Warszawskim. Na tej uczelni W Uniwersytecie Warszawskim uzyskał magisterium, doktorat i habilitację. Przez lata byłkierownikiem Katedry Socjologii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji UW.  Wypromował ponad stu magistrów i dwoje doktorów. Jest autorem ponad trzystu publikacji, w sporej części poświęconej twórczości Leona Petrażyckiego. 

Był przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Socjologicznego (1998–2002), członkiem Zarządu Transparency Polska (2001–2004), przewodniczącym Komitetu Socjologii PAN (2003–2011), przewodniczącym Rady Fundacji CBOS (2006–2009), członkiem Komitetu Badań nad Zagrożeniami przy Prezydium PAN (2007–2011), członkiem Rady Naukowej Ośrodka Badawczego Adwokatury im. Witolda Bayera (2010–2013), ekspertem Narodowego Centrum Nauki (2013–2014). W administracji państwowej pełnił obowiązki dyrektora Biura Obsługi Politycznej Prezydenta RP, a następnie podsekretarza stanu (1992–1995), a także szefa Gabinetu Politycznego Ministra Kultury i Sztuki (1999–2000). 

s


Podziel się
Oceń

Napisz komentarz
Komentarze
Reklama